Cyfrowy pomiar prędkości obrotowej
Cyfrowy pomiar prędkości obrotowej odgrywa kluczową rolę w układach automatyki przemysłowej, szczególnie w systemach regulacji napędów elektrycznych. Stosowane są tu głównie dwa typy czujników:
-
Przetworniki obrotowo-impulsowe (enkodery) – generują impulsy proporcjonalne do kąta obrotu. Ich liczba w jednostce czasu pozwala wyznaczyć prędkość. Dzięki dwóm przesuniętym sygnałom (A i B) możliwe jest też określenie kierunku obrotu.
-
Prądniczki tachometryczne – wytwarzają napięcie proporcjonalne do prędkości obrotowej, które musi zostać przetworzone na postać cyfrową (A/C).
Do pomiaru cyfrowego stosuje się m.in.:
- Metodę M – polega na zliczaniu impulsów w stałym czasie. Jest prosta, ale ma duży błąd względny przy niskich prędkościach.
- Metodę T – opiera się na pomiarze czasu pomiędzy impulsami. Działa dokładnie przy niskich prędkościach, lecz pogarsza się przy wysokich.
- Metodę M/T – łączy obie poprzednie, mierząc zarówno liczbę impulsów, jak i czas ich trwania.
- Zmodyfikowaną metodę M/T – zapewnia wysoką dokładność i stały okres próbkowania, co czyni ją szczególnie użyteczną w mikroprocesorowych układach regulacji.
Współczesne rozwiązania dążą do minimalizacji błędów i zapewnienia niezawodności nawet przy zerowej prędkości obrotowej