Pneumatyka - nauka, część działu inżynierii mechanicznej zajmująca się budową i wykorzystaniem urządzeń w którym nośnikiem energii i sygnału lub informacji najczęściej jest sprężone powietrze lub inny gazy. Z reguły w pneumatyce stosujemy nadciśnienie, ale również stosuje się podciśnienie.

Czynnik Roboczy - w układzie pneumatycznym to zazwyczaj sprężone powietrze, jego zadaniem jest przekazywanie energii do napędów oraz sygnałów sterujących, jak również smarowanie poszczególnych elementów. W przypadku pneumatyki czynnik powinien być przefiltrowany i ustabilizowany jeśli chodzi o ciśnienie(zgodnie z wymaganiami)

Zespół Pneumatyczny / Hydrauliczny - zbiór urządzeń i elementów połączonych ze sobą i przeznaczonych do wykonywania określonych prac lub działań w których czynnikiem roboczym przekazującym energie jest sprężone powietrze

  1. Zastosowanie sprężonego powietrza lub cieczy w urządzeniach do napędu lub sterowania mechanizmów maszyn, określają dwa pojęcia:
    • napęd pneumatyczny(hydrauliczny) - technika wprowadzania w ruch mechanizmów, maszyn i urządzeń z wykorzystaniem energii sprężonego czynnika
    • sterowanie pneumatyczne(hydrauliczne) - technika oddziaływania w określony sposób na parametry układu za pomocą sprężonego czynnika - nośnik informacji
      • sterowanie ciśnieniem w którym stosuje się czynnik pod ciśnieniem w przewodzie sterującym Inne pojęcia to:
    • natężenie przepływu
    • przepływ czynnika roboczego
    • warunki nominalne

Hydraulika - nauka o praktycznym zastosowaniu cieczy, a w szczególności jej przepływu związane z mechaniką płynów - zależnie, który z czynników jest nośnikiem energii układy hydrauliczne dzielimy na:

  • Hydrostatyczne - przenoszenie energii za pomocą energii ciśnienie cieczy, natężenie przepływu małe.

  • Hydrokinetyczne - przenoszenie energii za pomocą energii kinetycznej cieczy, która zależy od natężenia przepływu, niskie ciśnienie

  • Przyrost ciśnienia w przypadku stałej pracy układu Hydrostatycznego może sięgać około 50 MPa, natomiast w układzie Hydrokinetycznym przyrost ciśnienia nie przekracza 1 MPa, ale natężenie przepływu dla układów o podobnej mocy jest odwrotne. Wynika to z faktu, że w układach hydrostatycznych, stosujemy pompy i silniki typu wyporowego - uzyskanie i zastosowanie wysokiego ciśnienia, a w układach hydrokinetycznych stosujemy maszyny typu wirowego, które charakteryzują się znacznymi wydajnościami. W przypadku obu układów znajdujących się pod obciążeniem: układ hydrostatyczny będzie “sztywniejszy” czyli pod wpływem obciążenia prędkość np.: silnika, zmieni się nieznacznie, a w układzie hydrokinetycznym jest on podatny, czyli pod wpływem zmiany obciążenia prędkość silnika będzie ulegać znacznym zmianom. Oba te układy to dość odległe gałęzie wiedzy, rozwijające się odrębnie.