22/04/2024

  1. Zawory te produkuje się dla większych natężeń przepływu i większości przypadków sterowane są elektrycznie ( I stopień sterowania ). Stworzono je by ograniczyć wartości sił niezbędnych do przesterowania organu sterującego. Pozwoliło to na nie zwiększanie mocy elektromagnesu, czyli możemy stosować te same konstruckje elektromagnesów, jak w zaworach z sterowaniem bezpośrednim.

  2. Zawory te to konstrukcje dwu stopniowe, co oznacza że: a) I stopień - pilot, pierwszy stopień sterowania, zawór wspomagający - to jeden lub dwa zawory wspomagający zawór głowny. b) II stopień - stopień główny, zawór główny - to “właściwy” zawór umożliwiający przepływ czynnika. Niekiedy zawory te określa się jako zawory rozdzielające ze sterowaniem kombinowanym np.: elektropneumatyczny, co oznacza że pierwszy stopień - sterowanie elektrycznie, a drugi pneumatyczne.

  3. Na rys. 68.1 mamy zawór ze sterowaniem pośrednim, jest to zawór NZ (normalnie zamknięty). W położeniu normalnym położenie rdzenia 2, pilota utrzymywane jest przez sprężyne 6, co powoduje że czynnik podawany na przyłącze 1, niemoże przepłynąć do przyłącza 2. Wynika to z faktu, że grzybek 4 zaworu głównego dociskany jest sprężyną 3, oraz w komorze nad grzybkiem panuje to samo ciśnienie co w drodze 1. Po podarniu napięcia na cewkę 1, zwora unosi się do góry, co powoduje, połączenie komry nad grzybkiem, z drogą 2 - spadek ciśnienia. To daje możliwość przesterowania grzybka z membraną i ugięcie sprężyny 3 - otwarcie zaworu głownego. Aby czynnik mógł dostawać się do komory nad grzybkiem, w membranie wykonane są otwory. Po zaniku napięcia na cewce wzrasta ciśnienie w komorze nad grzybkiem i zawór główny się zamyka.

  4. Zawór rozdzielający 3/2, NZ, pilot sterowanie cewką, zawór główny sterowanie suwakowe - Położenie początkowe suwaka 3, brak napięcia na cewce, wówczas mamy połączenia 2-3, droga 1 odcięta, ale konstrukcja suwaka umożliwia przepływ czynnika pod ciśnieniem kanałem w kierunku pilota. W pilocie zwora 1 dociskana jest do gniazda przez sprężynę 5, dzięki czemu lewa komora (sterująca suwaka) połączona jest z kanałem odpowietrzającym 82. Po podaniu napięcia zwora unosi się do góry (sprężyna 5 ściśnięta, kanał 82 zamknięty). Dzięki temu komora sterująca zasilana jest czynnikiem o wysokim ciśnieniu - przesterowanie suwaka. Uzyskujemy połączenie 1-2, 3 odcięte. Po zaniku napięcia zawór wraca do położenia początkowego.

  5. Przy braku napięcia zawór pomocniczy można przesterowac mechanicznie za pomocą pokrętła awaryjnego sterowania, które obracamy o 180 stopni.

  6. Zawór rozdzielający 4/2 o konstrukcji grzybkowej - w położeniu normalnym cewka 2 nie ma zasilania i zwora 1 dociskana jest do gniazda przez sprężynę 3 - odcięcie komór sterujących tłoczka 4-5 od kanału zasilającego, z jednoczesnym połączeniem tych komór z kanałem 82. Sprężyna 9 dociska grzybek 8 do gniazda - blokada przepływu z kanału 1-4. Z kolei sprężyna 6 wymusza górne położenie tłoczka 4, dzięki czemu kanał 4 jest połączony z 3. W tym czasie sprężyna 12 dociska grzybek 13 do gniazda znajdującego się powyżej, czyli drogi 2-3 rozdzielone. Jednocześnie sprężyna 12 konstroluje odległość od tłoczka 11, którego położenie stabilizuje sprężyna 10.

7.(rys. 58.4) Rozdzielacz główny to konstrukcja suwakowa, suwak 3 składa się z dwóch tłoków połączonych tłoczyskiem jego położenie normalne (lewe), wymusza sprężyna 4. W 2-3 jedynka odcięta ale ciśnienie podawane jest kanałem w kierunku pilota. W przypadku braku zasilania elektrycznego pilota, zwora 1 dociskana jest przez sprężyne 5, brak przepływu czynnika pod ciśnieniem. W takim stanie lewa komora sterująca zaworu głównego, połączona jest z drogą 82. Po podaniu napięcia, zwora 2 unosi się do góry, kanał 82 zamknięty do komory sterującej ZG napływa czynnik pod ciśnieniem, co powoduje przesterowanie suwaka i uzyskujemy połączenie 1-2, droga 3 odcięta. Po zaniku napięcia zawór wraca do położenia początkowego.

  1. Zawór rozdzielający 4/2 o konstrukcji grzybkowej - W położeniu początkowym zwora 1 dociskana jest do gniazda przez sprężyne 3 - odcięcie tłoczków sterujących 4-5 od kanału zasilającego, komory połączone z drogą 82. Sprężyna 9 dociska grzybek 8 do gniazda: brak przepływu między 1-4. Z kolei sprężyna 6 ustawia tłoczek 4 w górnym położeniu - przepływ 4-3. W tym czasie sprężyna 12 dociska grzybek 13 do gniazda - odcięcie 2-3. Jednocześnie mamy odsunięcie tłoczka drążonego grzybka 13. Położenie tłoczka 11, stabilizują sprężyny 12 i 10. Przepływ 1-2. Podanie napięcia na cewkę - zwora zamyka kanał 82, otwierając przepływ z kanału zasilającego do komór sterujacych tłoczków, czego efektem jest przesterowanie współpracujących elementów i uzyskanie połączeń 1-4 i 2-3.