Sprężarki przepływowe pracują na zasadzie przepływu strumienia powietrza. Znajdują zastosowanie tam gdzie zależy nam na dużej wydajności. Dzielimy je na turbosprężarki:

  • osiowe
  • promieniowe
  • diagonalne

Sprężarki strumieniowe. Podział zależy od kierunku przepływu czynnika. Ogólnie można powiedzieć, że czynnikiem roboczym jest wirnik łopatkowy. Na wskutek działania sił wytworzonych na kształt łopatek oraz obrót obracającego się wirnika, na wlocie wytwarza się podciśnienie stosunku do przestrzeni znajdującej się w obrębie sprężarki, powoduje to ciągły napływ gazu do sprężarki, a wirujący wirnik przekazuje energię uzyskaną z silnika. napędowego.

  1. Sprężarki przepływowe promieniowe. Wyróżniamy różne kostrukcje:
  • jednowlotowe
  • dwuwlotowe
  • jednostopniowe
  • dwustopniowe, wielostopniowe
  • chłodzeniem wewnętrznym
  • chłodzeniem zewnętrznym
  • z obudową dzieloną, poziomą, pionową,
  • beczkowaty
  1. Najbardziej znane konstrukcje posiadają * stopni, ciśnienie do 0.2 do 40 Bar, wydajność od 2000 do 100 000 m3/h. Pozwalają na sprężarnie bezolejowe, które jest możliwe, dzięki fizycznemu oddzieleniu układu przekładni od przestrzeni od obiegu sprężonego powietrza. Sprężanie polega na rozpędzeniu strumienia powietrza w osi wirnika - w przypadku sprężarek wielostopniowych powietrze odrzucane jest siłą odśrodkową przez specjalnie zaprojektowany wirnik, a następnie trafia do tak zwanego dyfuzora bezłopatkowego, następnie do łopatkowego by wreszcie trafić do kanału(kolektora przewałowego), który na każdym etapie sprężania wyrównywany jest profil prędkości strumienia - pozwala to uzyskać właściwe ciśnienie. Oznacza to że w układzie dyfuzorowym zachodzi właściwa zamiana energii kinetycznej strumienia na ciśnienie. Ważnym elementem sprężarki jest przekładnia zębata, która napędza wirnik do kilkudziesięciu tysięcy obrotów na minute. Wartość lub wielkość ciśnienia zależy od stopnia sprężania. Regulacja wydajności odbywa się przez zmianę kąta (otwarcia) tak zwany kierowniczych łopatek wlotowych pierwszego stopnia lub przez zmianę kąta na zmianę łopatek dyfuzora lub bezpośrednie dławienie na ssaniu lub tłoczeniu oraz kombinacje powyższych metod. Można też zastosować zmiany prędkości obrotowej lub połączenie wszystkich tych metod.

  2. W turbosprężarkach osiowych zamiana energii kinetycznej na energię ciśnienia odbywa się w wirnikach i dyfuzorach przy zasadniczo osiowym kierunku przepływu gazu. Sprężanie odbywa się bardzo podobnie jak w sprężarkach promieniowych, czyli czynnik rozpędzany jest przez wirnik, a układem dyfuzorowym są łopatki nieruchowe osadzone w korpusie sprężarki. Są to najczęściej urządzenia procesowe przeznaczone do pracy z różnego typu gazami. Wydajność może sięgać nawet 200 000 m/h - rzadko stosowane w “współczesnym” przemyśle.

  3. Sprężarka diagonalna - sprężarki te to połączenie sprężarek osiowych i promieniowych

  4. Sprężarki przepływowe strumieniowe (eżektory) - urządzenie rzadko stosowane do sprężania powietrza do parametrów przemysłowych. W tych sprężarkach strumień tłoczonego czynnika (np. powierza) będzie sprężany przez wprowadzenie innego strumienia np. powietrza lub pary o wysokiej prędkości przez elementy o odpowiedniej geometrii.

  5. Czynnik roboczy:

  • gaz o odpowiednim ciśnieniu i prędkości doprowadzamy do króćca 1, a następnie przez otwór w ssawny 2 wpływa do dyszy 3, gdzie następuje jego rozprężenie i uzyskanie odpowiedniej prędkości przestrzeni 4. Rozprężony czynnik roboczy po wypływie z dyszy kierowany jest do zwężki 7, na wskutek tarcia między czynnikiem roboczym, a czynnikiem otaczającym ten cząsteczki tego drugiego zasysane są i zabierane do zwężki 7, a następnie dalej - //TODO -Wywołany w ten sposób ruch w przestrzeni 4, wywołuje spadek ciśnienia co powoduje zwiększenie wypływu z dyszy 3 - a to zwiększa przepływ przez zwężkę 7. Proces narastania ciśnienia zasysanego przez sprężarkę w pewnym momencie ustabilizuje się. Spadek ciśnienia w przestrzeni 8 powoduje, że pomiędzy wlotem 8 a króćcem wylotowym 9 otrzymujemy [tu jednego zdania nie mam sry]

Podsumowanie: Sprężarka ta nie ma części ruchomej, brak smarowania, mała sprawność, dlatego częściej rozwiązania te wykorzystywane są w transporcie materiałów (ciecz, materiały sypkie)