Konstrukcyjnie zbilizone są do sprężarek łopatkowych, co oznacza że elementami wyporowymi są łopatki umieszczone suwliwie w wirniku, a ten z kolei osadzony jest mimośrodowo w korpusie pompy.
Pompy łopaktowe pojedyńczego działania z wlotem zewnętrznym - w tym rozwiązaniu podobnie jak w sprężarkach mamy wirnik osadzony mimiośrodowo i łopatki, które na skutek obrotu i siły odśrodkowej przylegają do korpusu, a ich zmienna objętość przestrzeni między łopatkowychpowoduje zasysanie i wytłaczanie cieczy. Wydajność będzie zależeć od przesunięcia mimośrodowego ‘e’ i gdyby to e wynosiło 0 to nie wystąpi tłoczenie.
Pompy łopatkowe pojedyńczego działania z wlotem wewnętrznym - szczególna odmiana pomp łopatkowych, wirnik poza łopatkami posiada promieniście rozmieszczone otwory, które pozawalają na przepływ oleju do lub z przestrzeni międzyłopatkowych. Wirnik osadzony jest na nieruchomym trzpieniu, w którym wykonane są dwie komory oddzielone od siebie, każda z komór, połączona jest z jednym z otworow, a mianowicie wssawnym lub tłocznym. W zależności od położenia wirnika, część przestrzeni międzyłopatkowych zasysa powietrze z przestrzeni ssawnej, a w tym czasie część przestrzeni międzyłopatkowej zmniejszają swoją objętość i w tłacza olej do kanału tłocznego, rozwiązanie to pozwala na jednoczesny obrót wirnika(łopatek) i pierścienia 1 w tym samym kierunku - zmniejszenie zużycia ściernego łopatek, nie mniej konstrukcje te są rzadziej spotykane.