1. Podobnie jak w wielu wczesniej juz omawianych konstrukcjach, pompy łopatkowe mogą występować w wielu odmianach, jednym z takich rozwiązań są pompy łopatkowe o zmiennej wydajności (rys. 41.3). Wirnik 2 z łopatkami 3 umieszczony jest w korpusie 1 w osi cylindra. Łopatki stykają się z pierścieniem statorem 4, pierścień jest w położeniu mimośredowej. Z lewej strony stator opiera się o śrube na staw wydajności 6, a z drugiej strony dociskany jest sprężyną 10, której siłe reguluje się śrubą nastawy ugięcia 5, dzięki czemu uzyskujemy przestrzenie między łopatkowe o zmiennej wydajnościu. W momencie gdy pompa uzyska nastawioną wartość ciśnienia i nie ma zapotrzebowania na olej pierścień przemieszcza się w prawo pod wpływem ciśnienia oleju uginając sprężyne. Zjawisko to zmniejsza mimośrodowość - spadek wydajności. W efekcie końcowym może odbywać się tylko uzupełnianie przecieków wewnętrznych.

Dodatkowo przedstawiona na rysunku konstrukcja posiada zawór odpowietrzające 7, a ponad to w tej pompie zastosowano tarcze oporowe 9 co zwiększa wydajność. Przyłącze L służy do odprowadzania przecieków wewnętrznych. Pierścień zabezpieczony jest przed obrotem za pomocą śruby znajdującej się u góry.