Obraz Społeczeństwa Polskiego w Lalce
- Arystokracja - należą do nich:
-
Łęccy
-
Zasławska
-
Baron Dalski
-
Krzyszowscy
-
Ochocki
-
Starski
-
Książe
-
Ewelina Janowska
-
przyjemnościach rozrywce ; wykorzystują oni swoje majątki które otrzymali po przodkach w celach egoistycznych
Dziedziczą również oni tytuły oraz pozycje społeczne, nie potrafią się dostosować do nowych warunków ekonomicznych, żyją ponad stan - doprowadzając się do bankructwa a kraj do kryzysu
- Mieszczaństwo
- Żecki
- Minclowie
- Stawska
- Kupcy
- Subiekci
- Szlangbaum
Cechuje tę warstwę kult pracy, tradycjonalizm i brak ambicji intelektualnych i fineansowych.
- Niziny społeczne
- Bracia wysoccy
- Węgiełek
- Marianna / Magdalenka
Źyją w ciężkich warunkach, pracują ciężko, mocno religijni, cechuje ich niemożność awansu społecznego oraz uczciwego wzbogacenia się.
- Szlachta
- Wokulski
- ojciec Wokulski
- Wirski
Wirski to szlachcic “Wysadzony z siodła”, czyli zubożały, który pracuje w mieście jako zarządca kamienicy, nie potrafił zastosować się do nowych warunków ekonomicznych, dlatego utracił majątek Wokulski ; najpierw jego ojciec, pózniej on, starają odzyskać tytuł.
Prus przedstawia w sposób krytyczny polskie społeczeństwo, arystokracja nie potrafi przewodzić narodowi, niziny społeczne są wykorzystywane przez inne warstwy społeczne, a szlachta utraciła swoje znaczenie wraz z nastaniem kapitalizmu i kryzysem etosu walki.
Zadanie: Przygotuj motyw literacki
Przygotuj motywy literackie - pisemnie do zeszytu: bohatera jako reprezentanta konkretnej warstwy społ
Izabela Łęcka, bohaterka Lalki Bolesława Prusa, jest reprezentantką zubożałej arystokracji, która nie potrafi przystosować się do zmieniających się realiów XIX wieku. Łęcka żyje w świecie dawnych wartości, marząc o luksusie, który dawno przeminął, i gardzi pracą oraz ludźmi z niższych warstw społecznych, takich jak Wokulski. Jej postawa jest symbolem upadku arystokracji – skupionej na pozorach, próżnej i niezdolnej do realnych działań, które mogłyby poprawić jej sytuację. Przez Izabelę Prus krytykuje tę warstwę społeczną jako nieprzystosowaną do postępu, bezradną wobec zmian i często zależną od ludzi przedsiębiorczych, takich jak przedstawiciele mieszczaństwa czy kupiectwa.
Mieszczaństwo Społeczne
Ruiny zamku w Zasławku symbolizują przemijanie i zniszczenie – zarówno w świecie, jak i w ludzkim życiu. Dla Wokulskiego ruiny są odbiciem jego losu: pełnego rozczarowań i i niespełnienia.
„Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka,
Tym szerzej koło żałobne roztoczy,
Tak pamięć o mnie: im dalej ucieka,
Tym grubszym kirem twą duszę zamroczy…”
Te słowa pokazują, jak wspomnienia mogą z czasem przytłaczać. Ruiny przypominają Wokulskiemu o jego uczuciach do Izabeli – kiedyś pięknych, a teraz martwych.
W tych czasach to też daje do myślenia. Ruiny to znak upadku naszych marzeń czy wartości w trudnych chwilach. Często zamiast ruszyć dalej, skupiamy się na tym, co było, i to nas blokuje, tak jak Wokulskiego.