Portret Psychologiczny Rodiona Raskolnikowa

  1. Dzieje bohatera: od zbrodni do kary.
  • Trudna sutyacja Rodiona jako studenta prawa - brak środków do życia;

  • Próby wspierania Rodiona przez rodzinę - przekazanie mu pożyczki przez matkę, chęć poświęcenia się siostry przez malzeństwem z Lużynem;

  • Podjęcioe decyzji o zabokstwie lichwiarki Alony Iwanowej;

  • Motywacja zbrodni: swiatopoglad materialistyczny - kierowanie się tylko rozumem, chęć sprawdzenia się, czy jest jednostką wybitną, ktorej czyny nie podlegają ocenie moralnej (ateizm, inspracje filozofią Nietzschaego), trudne warunki życia, pragnienie sprawiedliwosci spoleczniej i pomocy potrzebujacym;

  • Przygotowanie i przeprowadzanie zbrodni doskonalej: zalożenie ze to nie jest czyn niemoralny, stąd brak wyrzutow sumienia;

  • Przebieg zbrodni: morderstwo Alony i przypadkowe świadka zbrodni - Lizawiety (siostry Alony), zatarcie śladow morderstwa, ukrycie ukradzionej biżuterii i pieniedzy;

  • Wplyw zbrodni na Rodiona: w kego psychice toczy się walka wewnętrzna, czyli psychomania między dobrem a zlem, ojawia się chorobą fizyczną (gorączka, maligna) i psychiczną (omamy wzrokowe, koszmary senne);

  • Przebieg śledctwa prowadzonego przez Porfirego w sprawie morderstwa kobiet: śledczy podejrzewa Rodiona, toczy się z nimi gra psychologiczna, do zbrodni przyznaje się malarz Mikolaj;

  • Przemiana bohatera pod wplywem chrześcijańskiej postawy Soni - jej wiary w Boga, pomimo że jest grzesznicą i prostytutką;

  • Rozpoczęcie procesu nawrocenia Rodiona: uświadomienie sobie zla, ktore popelnil, samooskarżenie i przyjęcie kary: 8 lat katorgi na Sybirze;

  • “Zmarchwywstanie” moralne bohantera: dokonalo się ono drogą wiary, mialo charakter mistyczny, teraz Rodion odzyskal sens życia, przyjal milość Soni i ją odwzajemnioal, pragnąl zadoscuczynić za grzech zbrodni i z nadzieją patrzyl w Sybirze

    1. F. Dostojewski w powieści pokazuje że kierowanie się przez ludzi tylko racjami rozumu prowadzi do chaosu moralnego. Natomiast podkreśla sens wiary i cierpienia jako wartości ocalających.